” ടീമിലെ 11 പേരും അവരുടേതായ രീതിയിൽ ക്യാപ്റ്റൻമാരാണ് . അവരെ ഒരുമിച്ച് കൊണ്ട് പോകുകയാണ് എൻ്റെ ഉത്തരവാദിത്വം.” പാകിസ്ഥാൻ വൈറ്റ് ബോൾ ക്യാപ്റ്റനായ ശേഷമുള്ള മുഹമ്മദ് റിസ്വാൻ്റെ പ്രസ്താവന ഒരു കോമഡിയായാണ് ആദ്യം കേട്ടപ്പോ തോന്നിയത്. ടീമിനുള്ളിൽ ഗ്രൂപ്പിസവും ക്യാപ്റ്റനെ പൊക്കിപ്പറയുന്നവരെ മാത്രം കളിപ്പിക്കുന്ന രീതിയും മികച്ച ടാലൻ്റുകളെ വേഗത്തിൽ അവസാനിപ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന പാക്ക് ക്രിക്കറ്റിലെ മറ്റൊരു തമാശയായിരിക്കും റിസ്വാൻ്റെ ക്യാപ്റ്റൻസി എന്നാണ് കരുതിയിരുന്നതും..
പക്ഷേ 22 വർഷങ്ങൾക്ക് ശേഷം ഓസ്ട്രേലിയൻ മണ്ണിൽ പരമ്പര നേടിക്കൊണ്ടാണ് റിസ്വാൻ അമ്പരപ്പിക്കുന്നത്. പരമ്പര നേടിയതിനേക്കാളും അത് നേടിയ രീതിയും ടൂർണ്ണമെൻ്റിലുടനീളം പാക്ക് കളിക്കാർ കാണിച്ച ഒത്തൊരുമയും അപ്രതീക്ഷിതമായിരുന്നു. തങ്ങളെ പൊക്കി പറയുന്നവരെ കളിപ്പിക്കുന്നതിന് പകരം എല്ലാ കളിക്കാരും ഒരേപോലെയാണ് എന്ന പ്രസ്താവന കളിക്കാരിൽ ഉണ്ടാക്കിയിരിക്കുന്ന കോൺഫിഡൻസ് എവിഡൻ്റാണ്..
ആസ്ഥാന ചെണ്ടയായിരുന്ന ഹാരിസ് റൗഫ് തീ തുപ്പിയപ്പോൾ ചരിത്രത്തിലാദ്യമായി ഒരു ഏകദിന പരമ്പരയിൽ ഒരു അർധ സെഞ്ച്വറി പോലും നേടാതെ ഓസ്ട്രേലിയക്ക് നാണം കെടേണ്ടി വന്നു. ആദ്യ ഏകദിനം കഷ്ടിച്ച് രക്ഷപ്പെട്ടത് കൊണ്ട് വൈറ്റ് വാഷ് എന്ന നാണക്കേട് ഒഴിവായി. രണ്ടും മൂന്നും ഏകദിനങ്ങളിൽ മാൻ ഓഫ് ദി മാച്ചും മാൻ ഓഫ് ദി സീരിസും റൗഫ് തന്നെ..
നാണക്കേടിൻ്റെ പടുകുഴിയിൽ നിന്നുള്ള തിരിച്ച് കയറ്റത്തിൻ്റെ ആരംഭം കുറിക്കുന്നത് സെലക്ടറായി പഴയ പടക്കുതിര ആക്വിബ് ജാവേദിൻ്റെ നിയമനത്തോടെയാണ്. സാധാരണ രീതിയിൽ പഴയ പാക് കളിക്കാർ തലപ്പത്ത് വന്ന് ടീം കുളം തോണ്ടിയാണ് പോകാറെങ്കിലും കൃത്യമായ പ്ലാനോടെ വന്ന ആക്വിബ് ഇംഗ്ലണ്ടിനെതിരായ ടെസ്റ്റ് മൽസരങ്ങളോടെ കളിക്കാരുടെ കോൺഫിഡൻസിൽ വലിയ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തുകയായിരുന്നു. എത്ര ഉന്നതനായാലും പെർഫോമൻസില്ലെങ്കിൽ ടീമിന് വെളിയിലാകും എന്ന് ബാബർ അസാമിനെ പുറത്താക്കിയതിലൂടെ കൃത്യമായ മെസ്സേജ് കൊടുക്കാനും ആക്വിബിന് കഴിഞ്ഞു.
പാകിസ്ഥാൻ ഒരു ഉയിർത്തെഴുനേൽപ്പിൻ്റെ പാതയിലാണ്. ഇത്തവണത്തെ ചാമ്പ്യൻസ് ട്രോഫിയിൽ അവർക്കൊരു ടഫ് കോമ്പറ്റീഷൻ കൊടുക്കാൻ കഴിഞ്ഞേക്കും..
എഴുത്ത്: ഷെമിന്‍ അബ്ദുള്‍മജീദ്
കടപ്പാട്: മലയാളി ക്രിക്കറ്റ് സോണ്‍